Rola organizacji pozarządowych w systemie ochrony ludności
Według przyjętej ustawy o ochronie ludności i obronie cywilnej jednym z filarów ochrony ludności są organizacje pozarządowe (NGO). Mogą być one uznane za podmioty ochrony ludności na dwa sposoby:
1. Porozumienie z organami ochrony ludności:
Organy ochrony ludności, takie jak wójt, starosta, marszałek województwa lub wojewoda, mogą zawierać porozumienia o współpracy z organizacjami pozarządowymi realizującymi zadania ochrony ludności lub obrony cywilnej. Przed zawarciem porozumienia organy weryfikują zdolności NGO do wykonywania zadań ochrony ludności. W porozumieniu określa się m.in. zakres zadań NGO i sposób współpracy z organem ochrony ludności.
2. Decyzja administracyjna:
W sytuacjach, gdy jest to uzasadnione koniecznością zapewnienia realizacji zadań ochrony ludności lub obrony cywilnej, organy ochrony ludności mogą uznać organizację pozarządową za podmiot ochrony ludności w drodze decyzji administracyjnej. Decyzja ta określa m.in. zakres zadań NGO, warunki finansowania i sposób współpracy z organem ochrony ludności.
Wśród przykładów podmiotów ochrony ludności, ustawa wymienia m.in.:
• Polski Czerwony Krzyż,
• Caritas Polska i podmioty współpracujące,
• organizacje skautowe i harcerskie,
• Polski Związek Łowiecki;
• Polski Związek Wędkarski;
• Aeroklub Polski;
• Ochotnicze Straże Pożarne
Inne organizacje pozarządowe, których działalność statutowa obejmuje zadania zbieżne z zadaniami ochrony ludności, również mogą być uznane za podmioty ochrony ludności. W szczególności, mogłyby to być organizacje specjalizujące się w:
• udzielaniu pierwszej pomocy
• ratownictwie górskim, wodnym lub medycznym
• pomocy humanitarnej
• edukacji w zakresie bezpieczeństwa
Ostateczna decyzja o uznaniu organizacji pozarządowej za podmiot ochrony ludności należy do właściwego organu ochrony ludności.
